Tag: Hart

Laat je stem horen is een bijdrage van Josefina Castañeda en gaat over de boodschap van een vader naar zijn dochters. Een boodschap waarin hij aangeeft dat het belangrijk is voor hen om hun stem te laten horen. Het is ook een boodschap naar iedereen die ondanks alle hobbels, alle negatieve signalen, houdingen, angsten en emoties die hen belemmeren om vrij te zijn en te kunnen zijn wie zij in de kern zijn. Ook is het vooral de boodschap om Jullie Ziel door Jullie Stem te laten horen aan wie er maar naar luisteren wil. Het is ook de tijd om ondanks de vele tranen om het onnodige leed wat we soms moeten doorleven, een beproeving die er is dankzij anderen en moeten doorstaan, maar ook door anderen kan worden opgelost als de Ziel geraakt is om Jou te zien, Jou te horen … om verder te mogen groeien tot wie we willen zijn … zoals een mooie vlinder die zich mag laten zien na een struggle van transformatie en Zijn wie hij/zij is omdat dat zo bedoeld is en niet anders. Laat je Zien en laat je Stem horen want JIJ bent belangrijk! En dan volgt nu de in mijn ogen fantastische bijdrage van Josefina:

“Laat je Stem horen; de boodschap van een vader aan zijn dochters

Wat een rijkdom bezitten we als we nagaan wat er in de wereld gebeurt op dit moment, in alle stilte maar vooral ook in woord, geschrift en Stem.

De Stem van eenieder is Goud waard en heeft bestaansrecht, echter deze Stem wordt ons vaak afgenomen of verboden om te gebruiken. In Stilte zeggen we veel, in Stilte denken we veel, in Stilte weet je veel, in Stilte doe je veel echter de Kracht zit juist in Jouw Stem, in Jouw Unieke Stem want dat is waar je het over hebt. Je bent gezegend als je kan praten, vrijuit kan praten en waarom gebeurt het dan dat dit niet lukt of kan.

Je hebt altijd de regels, de gewoonten, cultuur en allerlei andere smoesjes zou ik bijna willen zeggen want wie ben jij om mij de mond te snoeren, wie ben jij om mij te vertellen wie ik mag zijn of kan zijn, wie ben jij om mij te laten geloven dat ik Geen Recht van Spreken heb, Geen Recht van Zijn wie ik ben omdat ik zo wil zijn of mijn mening wil zeggen omdat dit mij is meegegeven vanuit de bron der liefde, de Stem van God, de Stem van het Recht!

Er zijn allerlei situaties waarin je weet hoe je je Stem kunt en mag gebruiken, dat zijn ongeschreven regels die we allemaal van binnen heel goed weten, echter door allerlei omstandigheden worden we zo gemaakt, zo gevormd naar de omstandigheden die op dat moment spelen. Bij het gezin waarin je wordt geboren, de familie lijn die je mee hebt gekregen, je DNA die je uitdraagt vanuit je eigen Kunnen, Weten en Vertrouwen om dat stukje vorm te geven door middel van je Stem te gebruiken, als baby , als peuter, als kleuter, als tiener, als puber, als jong volwassene, als volwassene, als ouder volwassene en later als je bijna aan het einde van je Leven bent aangekomen, hoop je dat Jouw Stem heeft bijgedragen aan de generaties na jou om dat stuk van Recht, Mensenrecht door te geven omdat dit jouw vrijheid geeft, begrip geeft en vooral onvoorwaardelijke Liefde geeft om je ogen te mogen sluiten en verder te mogen groeien op Jouw Manier.

Hoe verder? Hoe verder als je dit Recht niet hebt, als je geen Vrijheid hebt om dat te zeggen wat je vanuit je Hart wilt zeggen waarbij je Ziel je steeds beetje bij beetje laat zien waar je Stem zit, hoe deze toe te laten in Stilte om stukje bij beetje het vertrouwen te ondervinden om daadwerkelijk te staan voor wie JIJ bent, je Stem te laten horen omdat deze Uniek is en deze Kenbaar gemaakt mag worden zonder enige vorm van sabotage.

Waarom saboteer je jezelf soms terwijl er wel een vorm van vrijheid is om je mening aan te geven? Wat belemmert jou dan om deze handeling uit te voeren in een ongedwongen setting die toch een gedwongen handeling teweegbrengt waarbij je jezelf als het ware gevangen houdt, op slot zet en in Stilte in gesprek gaat en uiteindelijk besluit om Toch maar Niets te zeggen. Is dat de waarheid, jouw waarheid die met je speelt, met je gedachten aan de haal gaat om maar door zwijgen het te laten gebeuren.

Uit Angst zeggen we veel, uit Angst zeggen we weinig tot niets. Alles kan niets zijn in Stilte in de Waarheid die besloten zit in een moment van aarzeling, van twijfel, van falen, van niet genoeg zijn wie je bent.

Wat heeft dit voor zin als je bedenkt dat je bent geboren met een Jouw Unieke Mooie Stem, die je al vanaf baby zijnde mocht uiten zoals jij wilde echter door omstandigheden werd afgenomen of gaandeweg de Reis des Levens werd gevormd tot een vorm die niet bij je past, maar uiteindelijk je veilige haven werd omdat in Stilte je je beter kon verwoorden, kon verweren.

Ik weet wel dat ik mij heel vaak heb moeten verweren tegen woorden uit Angst, tegen woorden uit Minachting, uit Veroordeling, uit Jaloezie, uit Verdriet, uit Geloof, uit Onwetendheid, uit Cultuurgebonden DNA, uit negeren, uit niet Welkom zijn, uit Acties die allemaal voortkomen uit bovengenoemde situaties die zo schrijnend waren en heden ten dage nog steeds zijn, dat mijn Ziel brak als ik werd behandeld als Niets, als Niet Wetend, als een Nietsnut , waarbij dat stukje Stem ook werd afgepakt, verboden werd, maar mijn Ziel gaf mij de Kracht om mijn normen en waarden eer aan te doen door soms op gepaste momenten in Stilte te observeren, in Stilte alles te zeggen en in Stilte te accepteren denkende dat het voorbij gaat, dat het een vorm van uiting is die we allemaal in ons hebben echter door omstandigheden de één deze zal gebruiken en misbruiken voor eigen Goeddunken.

De boodschap: Visualiseer duidelijk het leven dat je wilt. Voel het in je Hart en Ziel en je zult het krijgen.

Ondanks alle hobbels, alle negatieve signalen en houdingen die mij heel vaak belemmerd hebben in mijn vrijheid om te zijn wie ik was, heb ik mij altijd voorgenomen dat diep van binnen in mijn Ziel deze altijd Zuiver en Puur was om mijn Pad des Levens te laten zien in de ontmoetingen die ik had, in de gesprekken met wie ik had, in de handelingen die ik deed, in de acties die er waren. In het ZIJN wie ik was veranderde niet vanbinnen, van binnen in mijn Ziel.

Ik was oneindig Vrij, oneindig Zuiver en oneindig Rijk.

Diegenen die mij Echt Zagen, gaven mij moed, gaven mij positieve Hoop, gaven mij de Kracht en onvoorwaardelijke Liefde om verder te gaan, verder te groeien zoals het bedoeld is. Je vormt als het ware een schild om je heen, als bescherming, dat je niet zo geraakt wordt in je Ziel omdat dat stukje, Jouw Stem is en deze altijd je de juiste woorden zal influisteren en je zal begeleiden in het goede wat je van binnen bent, denkt en wilt laten zien.

Je ogen vertellen veel zonder wat te zeggen, je oren horen veel zonder dat er geluid is of gesproken wordt, je Stem zegt veel zonder wat te zeggen, je Lichaam zegt alles gevormd met jouw unieke code, jouw DNA waar jij alleen de Sleutel van hebt om dat Stukje Vrijheid op jouw manier te delen en gewoon mag Zijn.

Weet dat ik er ben, weet dat ik jullie zie, weet dat ik jullie voel in jullie eenzame strijd, in jullie Stilte, in jullie Eenzaamheid om jullie de Stem te geven die jullie nodig hebben om te Zijn wie jullie zijn. Jullie zijn mijn dochters en ben zo dankbaar dat jullie mijn dochters wilden zijn en ik behoed jullie tegen de Angst, de Stem uit het Duister om jullie eigen Stem te laten spreken, te laten horen op een manier die bij jullie past.

Weet dat ik ook in mijn leven vaak mijn mond heb moeten houden en vaak heel boos werd op mezelf als ik mijzelf verloochende voor anderen omdat dit je Recht is, je Geboorterecht om te zijn wie je bent en met wie je bent, je altijd op een Respectvolle, Liefdevolle en Eervolle manier met die ander behoort om te gaan.

Waarom gebeurt dit dan? de DNA die Angst, faalAngst, dictator Angst en allerlei andere Angsten welke mij ook deden verstijven, deden doen slinken op dat moment, echter ik heb mij nooit minder gevoeld dan een ander omdat ik mij vasthield aan mijn eigen waarheid vanbinnen, diep verscholen in mijn Ziel en mij de Kracht gaf om weer verder te gaan. Vanaf kleins af aan ben ik voor minder aangezien, voor veel minder als niets betiteld en dat deed me doen denken dat ik was wie ik was. Mijn afkomst heb ik nooit verloochend en heb mij vastgehouden aan de verhalen, aan het gevoel vanuit mijn Hart, vanuit mijn Ziel om gewoon maar te zijn wie ik was, want dat kon ik het beste ondanks de tranen, het verdriet, de onnodige Pijn en de on-menselijke bejegening van sommigen heb ik mij staande weten te houden door de juiste mensen om mij heen Liefde, Aandacht en Respect te geven en Angst te delen in een vorm van Vertrouwen, Weten en Hoop dat die ander zijn handen aanreikte wanneer ik deze nodig had en dat gold uiteraard als een wederzijds gebeuren, een vanzelfsprekendheid die ik in jullie terug zie en zo bijzonder vindt dat ik met tranen net als jij, mijn lieveling het voelt.

Weet dat ik er ben voor jullie, 24/7 en weet dat jullie dat Plekje ook bezitten en weet dat jullie Ziel de boodschappen wil doorgeven die nodig zijn in het NU voor later. later is NU, vergeet dat niet!

Vergeet nooit wie je bent, waar je vandaan komt en in alle hobbels zit uiteindelijk een geschenk verborgen die je mag uitpakken als de tijd dit aangeeft, maar vergeet ook niet dat JIJ Recht hebt op wie je bent, wat je te zeggen hebt en hoe jij dit wilt in alle eenvoud, op een respectvolle manier en laat je niet van de Wijs brengen dat Jouw Mening het niet waard is om te benoemen, en dat Jouw Mening niet telt, want dat is de essentie van Zijn, de essentie van wie je was, bent en wilt zijn.

Jouw Mening laat je groeien, bloeien, inzien, vergeven, en zoveel meer dat dat jouw Stem verrijkt, laat verwonderen, bewondert en ademt in mijn Zijn om zo je eigen Weg te mogen vinden dag in, dag uit.

Jouw Stem is het stuk van je Ziel welke zich uit op deze manier naast je intuïtie en gevoel om jouw pad des levens te lopen, naast een ander soms, soms alleen, soms achter een ander en soms voor een ander om de weg te laten zien of moed verzamelen om die ander bij te staan op zijn of haar weg ter bescherming, vanuit passie, vanuit vraag of vanuit liefde .

Weet dat er altijd transformaties gaande zijn geweest gedurende de Tijd, gaande zijn en nog zullen komen om Jouw Stem te laten horen in dat ENE Moment welke je doet beseffen waar je zelf toe in staat bent als dat Ene Moment zich aandient.

Het is Tijd om je eigen Stem te laten zien, te laten horen en te laten voelen om daadwerkelijk acceptatie, verbondenheid, en Angst te laten varen waarbij het Zijn mag leven, mag sturen in alle eenvoud van het bestaan.

liefs papa”