(103) Momenten die bepalend zijn voor het verdere verloop van je leven

Wat er ook gebeurd in jouw leven, er zijn altijd krachten die jou verder helpen. Het is misschien niet op de manier die jij wilt, maar die jou wel verder helpen met welke puzzels dan ook die je op je levenspad tegenkomt. Je moet er wel om durven vragen!

Het zal je maar overkomen

Het zijn van die momenten die bepalend zijn op je levens pad.

Van die momenten vlak na de geboorte van je kind of zomaar tijdens een gesprek

Wat ook de reden is, maar de kinderarts is na collegiaal overleg van mening dat jullie pasgeboren kind niet lang te leven heeft en geeft als advies geen geboorte kaartjes te sturen naar familie en vrienden. Hoe ga je daar als kersverse ouders mee om?

Pap, waarom moet ik altijd die pillen slikken en telkens voor controle naar het ziekenhuis? Hoe leg je aan je dochter van 8 jaar uit dat dit noodzakelijk is om haar lichaam in goede conditie te houden omdat verwacht wordt dat haar leven toch al zo kort zal zijn? Hoe gaat je dochter om met het gegeven dat haar geen lang leven is gegund op deze wereld?

Van die momenten waarbij sterven eminent is

We hebben bij u botkanker gevonden dat in een vergevorderd stadium is. We verwachten dat u misschien nog 3 maanden heeft. Wat gaat er door je heen wanneer je zo’n bericht krijgt? Hoe ga je daar mee om? Hoe leg je dat aan je partner en je familie uit? Hoe gaat je partner om met zo’n bericht… en je familie?

Pap, wil je mij helpen, ik kan niet meer… hoe graag ik ook bij jullie wil zijn, ik heb de energie niet meer. Hoe beantwoord je de vraag van je dochter van 21 jaar die alles in haar leven heeft gegeven dat ze mogelijkerwijs kon geven en echt niet meer verder kan? En hoe help je haar terwijl jezelf… in en in verdriet hebt omdat je letterlijk kan zien dat ze hard achteruit gaat en binnenkort gaat sterven.

Van die momenten waar je een ernstige waarschuwing krijgt

Je droomt een aantal keren vlak achterelkaar dat je binnenkort gaat sterven als je niet naar de dokter gaat. Hoe ga je om met dergelijke dromen? Negeer je gewoon de droom als pertinente onzin of… ga je naar de dokter?

Je bent bij een specialist op consult… en krijgt na afloop te horen dat het goed zou zijn je op het ergste voor te bereiden. Hoe ga je om met het gegeven dat de kans op ongewenste bijverschijnselen of erger, groot is tijdens en na een operatie?

En dan komen de vragen

En dan komen de vragen waar maar geen eind aan lijkt te komen. Vragen waar je niet altijd het antwoord op weet. Vragen waar je geen idee hebt hoe te handelen.

Hoe ga jij om met het gegeven dat je leven ineens veel korter (b)lijkt te zijn dan je in eerste instantie had verwacht? Hoe ga je om met het gegeven dat je leven ineens een heel andere wending heeft genomen dan je had verwacht? Dat je nog zoveel wilt doen in je leven, maar dat je lichaam het gewoon niet meer kan opbrengen. Hoe gaat je familie om met dit gegeven? En je vrienden, hoe gaan zij daarmee om? Hoe gaan jullie met elkaar om? Wie steunt elkaar?

Ja, wie steunt elkaar eigenlijk? En hoe dan?

Je kan niet zomaar hulp aanbieden

Wanneer ik aan mijn dierbaren denk, dan ben ik er voor hen wanneer zij tegen emotionele vraagstukken aanlopen waarin hun leven ineens veel ingewikkelder, veel korter lijkt te zijn dan zij in eerste instantie hadden verwacht? Betekent dat, dat ik er voor hen spontaan zal zijn? Integendeel, zij moeten er wel om vragen. Zij moeten wel de behoefte hebben dat ik er voor hen ben. Het betekent ook dat ik, als positief antwoord op hun vraag, mijn commitment voor de volle 100% moet aangaan. Zij moeten immers het vertrouwen hebben dat wat er ook gebeurt, ik er voor hen zal zijn… altijd!

Niet iedereen heeft het besef wat het betekent om hulp aan te bieden

Mensen die met de beste wil hun hulp aanbieden hebben, vaak geen benul wat zij kunnen betekenen voor de ander; hoe zij hulp kunnen en vooral blijven geven en hoeveel (emotionele) energie dat voor iedereen kan kosten. Energie waar die ander steeds minder… en minder… en minder… over beschikt.

Wanneer je er voor de ander wilt zijn, zal je de empathie moet kunnen opbrengen en het begrip moet kunnen opbrengen wat die ander allemaal meemaakt, allemaal voelt. Dat is niet eenvoudig. Zeker niet wanneer je zelf nooit het proces hebt doorlopen wat die ander op dat moment meemaakt. Zeker niet wanneer je elkaars partner bent. Zeker niet wanneer een van jullie beiden gaat overlijden en jij achterblijft. Er wordt veel van je gevraagd en dat moet je wel kunnen opbrengen… blijven opbrengen… hoe zwaar dat ook is. Je moet er wel met heel je hart voor de volle 100% voor blijven gaan.

Moeilijke onderwerpen moet je met elkaar kunnen bespreken

Wanneer de ander met jouw vraagstukken over leven en dood wil bespreken, dan moet jij dat ook kunnen. Vraagstukken (zoals is er een god en wie is dat dan, is er een hemel en een hel, is er leven na de dood) waar je vanuit de verschillende culturen en geloven op verschillende manieren naar kunt kijken. Wat in ieder geval belangrijk is, is dat wanneer je er voor de ander wilt zijn je de ander niet mag afwijzen omdat deze anders denkt en voelt. Dat is immers voor iedereen persoonlijk.

Wees niet onmenselijk

Als buitenstaander mag je niet luchtig reageren op de situatie; dat het allemaal wel meevalt; dat je weet hoe de ander zich voelt. Als er iets is wat zeker is, is dat je als buitenstaander geen idee hebt waar de ander mee worstelt, wat de ander allemaal voelt en hoeveel pijn of verdriet dat allemaal kan doen. Kortom, wanneer de ander zegt dat deze pijn heeft, bang is, niet weet wat deze moet doen… dan is dat zo!

Wees niet wreed

Wees niet wreed naar de ander wanneer je niet aanvaardt, niet wilt aanvaarden of zelfs ontkent dat de ander ernstig ziek is wanneer deze dat zegt. Het is niet zo je dit altijd aan de buitenkant kan zien.  Wanneer de ander aangeeft dat deze ernstig ziek is dan heeft deze blijkbaar behoefte om daar met jou over te praten. Dat wil niet altijd zeggen dat jij daar op dat moment de behoefte aan hebt… misschien omdat je niet weet hoe je daar mee kan omgaan… of omdat je dat eng vindt. Dat is niet erg maar wees dan wel zo eerlijk naar de ander… en vooral naar jezelf… door het naar elkaar uit te spreken. Dan schep je geen verwachting naar de ander… dan schep je duidelijkheid.

Natuurlijk mag je samen plezier maken

Natuurlijk mag je lachen, samen grappen maken, de ander blij maken, juist met de ander plezier maken is heel goed waardoor jij en vooral de ander weer een diamant kan verzamelen. Een diamant die voor mij een moment van geluk betekent, van warmte, van liefde, van vriendschap. Al is mijn dag nog zo slecht, zodra er een moment is dat voor mij een diamant is dan is mijn dag OK.

Er zijn niet altijd antwoorden beschikbaar

Niet op alle vragen kunnen antwoorden gegeven worden… verzin dan geen antwoorden en wees eerlijk naar elkaar. Dat is niet altijd even gemakkelijk, want soms krijg jij daardoor het gevoel dat je de ander in de steek laat… maar dat is niet zo… je eerlijkheid en het er voor de ander zijn staat op een veel hoger plan dan het niet kunnen geven van een antwoord op een vraag.

Bij vraagstukken over leven en dood komt eigenbelang om de hoek kijken

Degene die gaat sterven heeft het er zelf al moeilijk genoeg mee. Zijn of haar mening of overtuiging dat er wel of geen leven na de dood is speelt daarbij een grote rol. Het geloof en culturele achtergronden spelen een grote rol. Wat jij daarvan vindt mag in mijn ogen geen rol spelen, alleen wat de stervende daarvan vindt is op dat moment belangrijk.

Net zoals de stervende hebben ook de dierbaren het moeilijk! Het is mijn mening dat deze dierbaren, als ze dat toch al niet doen, hun eigenbelang met betrekking tot de stervende opzij moeten zetten. Kom niet aan met opmerkingen dat de stervende alles in het werk moet stellen, moet proberen om weer beter… weer gezond te willen worden. Waarom zou je iets vragen? Omdat je die ander niet kan missen? Alle opties waren al onderzocht. De stervende wist zelf al veel eerder (onbewust) dat deze zou gaan sterven.

Geef (uiteindelijk) de stervende toestemming om naar Huis te mogen gaan. Persoonlijk heb ik mogen ervaren wat het voor de stervende betekent wanneer je toestemming geeft dat deze mag vertrekken… naar Huis mag. Ik zal het nooit het moment vergeten dat ik mijn zojuist overleden dochter met een stralende glimlach op haar gezicht zag.

Tot slot

Ik kan nog veel meer punten toevoegen aan deze lijst, maar naar mijn mening gaat het om de volgende punten:

Wanneer je er voor de ander wilt zijn zal je de empathie moet kunnen opbrengen en het begrip moeten kunnen opbrengen wat die ander allemaal meemaakt en allemaal voelt. Dat is verre van eenvoudig. Zeker wanneer je zelf nooit hebt meegemaakt wat de ander op dat moment doorloopt.

Dat geldt nog meer wanneer je elkaars partner bent. Zeker wanneer een van jullie beiden gaat overlijden en jij achterblijft. Jij hebt er niet om gevraagd, maar van jou als partner wordt zondermeer gevraagd je gelofte naar de ander te vervullen… “tot de dood erop volgt.” Dat moet je wel kunnen opbrengen… blijven opbrengen… hoe zwaar dat ook is. Je moet er wel met heel je hart voor de volle 100% voor blijven gaan. En als partner doe je dat toch… dat is toch heel gewoon.

Wat er ook gebeurd in jouw leven, er zijn altijd krachten die jou verder helpen. Het is misschien niet op de manier die jij wilt, maar die jou wel verder helpen met welke puzzels dan ook die je op je levenspad tegenkomt. Je moet er wel om durven vragen!

(100) Hoe eenvoudig het kan zijn

Met een paar woorden kan je wereld veranderen van in en in verdriet naar momenten waar je dat verdriet even kan vergeten.

De laatste tijd lijkt het of ik steeds meer Engelen op Aarde ontmoet. Engelen die je laten zien… hoe eenvoudig het allemaal kan zijn… mag zijn… is. Hoe prachtig de wereld is… hoe prachtig jezelf bent… en… de mensen om je heen. Hoe met een paar woorden… jouw wereld niet alleen kan veranderen… van regen naar zonneschijn… of van somberheid naar blijheid… maar juist van in en in verdriet naar momenten waar je dat verdriet even kan vergeten. Hoe met eenvoudige inzichten… sluiers een voor een worden verwijderd… waardoor alles glashelder… lichter… serener… blijer wordt… en je weer in en in kan genieten van het leven.

Dergelijke momenten vormen voor mij de diamanten in mijn leven. Zo eenvoudig kan het zijn.

Met dank aan alle Engelen om mij heen… ik hou van jullie!

(99) Een bijzondere ontmoeting

Het vrouwelijke in het mannelijke naar boven halen om de Wereld mooier te maken voor al die Prachtige Zieltjes die echt geboren willen worden, die echt gedragen willen worden in het tastbare stuk, want de ongeboren Prachtige Zieltjes zijn er ook, zijn bij ons en zullen ons dragen, uitdragen en meedragen voor altijd.

Op zaterdag 26 mei heb ik een bijzondere man mogen ontmoeten, welke aan mijn tafel kwam zitten om ”een Fluiztering- een cadeautje voor jezelf” te mogen ontvangen via het automatisch schrift. In deze ontmoeting zijn er heel wat woorden gezegd, aangehoord, opgeschreven, echter ook een aantal die onbeschreven bleven, maar door de energie opgepikt zijn in dit bijzondere moment en tot uiting mochten komen via dit stuk.

We hebben even kort gesproken over hetgeen er bij u speelde naar aanleiding van het trieste gebeuren van uw dochter. Hoe bijzonder en hoe mooi het proces voor u is gaan stromen door haar en deze u heeft ervaren en nog ervaart mag delen met anderen via uw blog en het schrijven van een boek.

Het geheel maakte de cirkel af toen we het over ongeboren zieltjes hadden gehad met daarbij de ongeschreven emoties, het ongelooflijke verdriet maar ook de Kracht en Liefde die nodig is om het te mogen ervaren, te accepteren en te mogen delen in onvoorwaardelijke liefde. De erkenning, de herkenning. Het proces van het in Liefde ontstaan van een prachtig Zieltje, de wil tot vorming en uiteindelijk helaas het niet mogen geboren worden op Moeder Aarde omdat het Lot zoals velen zouden zeggen zo is gelopen.

Echter het Prachtige Zieltje is niet voor niets bij jou gedragen, heeft zich geborgen gevoeld en vrij om zich te mogen nestelen echter was dit moment al voldoende om verder te mogen groeien naar een ander moment wellicht om daadwerkelijk geboren te mogen worden.

De eenvoud, de sereniteit, de authenticiteit, de wil en de kracht zit in dit Zieltje die je deze ervaring wilt meegeven om gedragen te worden, want dat is uiteindelijk het doel. Gedragen worden, letterlijk in het Hart, in de Ziel van alle betrokkenen zodat allen kunnen leven op de manier die zij wensen en willen.

Rouw in deze is erg belangrijk, vieren van het leven is aan de andere kant ook erg belangrijk, dat is voor eenieder verschillend en heel persoonlijk.

Het feit dat er erkenning is van dit prachtige Zieltje, zal alle betrokkenen zich dichter bij zichzelf brengen, en het Zieltje mogen ontvangen zoals het bedoeld is.

Het Zieltje in is aangeraakt door de onvoorwaardelijke Liefde vanuit de Bron der Liefde en deze aanraking zal je voor altijd bij je dragen in je Hart, in je Ziel als een geschenk ervaren ondanks het verdriet en de pijn zal deze erkenning uiteindelijk het antwoord zijn om verder te mogen gaan op een ieders Zielenpad.

Dit proces is heel moeilijk onder woorden te brengen en de emoties variëren bij ons, echter wat universeel is de onvoorwaardelijke Liefde, de erkenning dat dit prachtige Zieltje er was en nog is maar dan in een andere vorm. Communicatie in deze is heel cruciaal daar de een erover zal kunnen spreken, de ander niet.

De vraag is wat heb jij nodig om verder te kunnen gaan.

Je zou een dankbaarheidsbrief kunnen schrijven aan jezelf, aan je partner maar ook aan dit prachtige Zieltje, waarin jij je bloot mag geven op jouw eigen manier verwoorden of zonder woorden iets tastbaars mag ontvangen in dit proces op jouw Levenspad op Moeder Aarde.

Jij mag gedragen worden, jij mag gehoord worden, jij mag gezien worden, jij mag er Zijn zoals jij wilt.

Het prachtige Zieltje zal zijn of haar Zielenreis vervolgen met de missie die hij of zij moet afleggen om verder te gaan, maar dankzij jou dit mag doen.

Bijzonder is het feit dat deze ervaring je altijd zal voeden in Liefde, je zal voeden in onvoorwaardelijke Liefde, in geborgenheid, in eenheid, in alles wat jij voelt, als het even moeilijk is, als je even twijfelt aan alles, als je even geen energie hebt om positief te zijn over dit gebeuren, mag je naar dit plekje toe, wat alleen van jou is en van jouw prachtige Zieltje om even de verbondenheid te voelen van pure Liefde, het pure Zijn, het pure gevoel van eenheid.

De liefde die je dan ervaren mag schenkt dit Prachtige Zieltje jou omdat dit lijntje er altijd zal zijn, bij elke gedachte, bij elke stap, bij elk gebeuren in jouw leven zal hij of zij erbij zijn.

Dit is het vieren van zijn of haar aanwezigheid waardoor de energie zal veranderen, de energie zal een geschenk zijn aan jou en aan Moeder Aarde, wat dit is nodig om transformatie te bewerkstelligen waarbij Liefde, Eenheid en Puurheid de woorden zijn die als basis zullen fungeren voor de mensheid.

De mensheid is toe aan Liefde, eenheid en puurheid vanuit je Hart en Ziel te leven, te werken, te handelen om samen iets te bouwen waar onze prachtige Zieltjes als boodschappers zullen worden gezien en als aanrakingen die we ons zelf mogen schenken, ons Hart mogen schenken, onze Ziel mogen schenken om samen verbroedering, verbinding en Vrede te mogen ervaren.

Het vrouwelijke in het mannelijke naar boven halen om de Wereld mooier te maken voor al die Prachtige Zieltjes die echt geboren willen worden, die echt gedragen willen worden in het tastbare stuk, want de ongeboren Prachtige Zieltjes zijn er ook, zijn bij ons en zullen ons dragen, uitdragen en meedragen voor altijd.

Een hele mooie dag en laat de Ziel het antwoord zijn op al onze vragen, onze pijnen, onze verdriet, onze vreugde, onze teleurstellingen, onze momenten samen en apart van elkaar.

Laat je Ziel Zijn in de eenvoud, in de ontmoeting met die ander.
Laat je Ziel Dansen in de eenvoud, in de ontmoeting met die ander.
Laat je Ziel Zien in de eenvoud, in de ontmoeting met die ander.
Laat je Ziel Voelen in de eenvoud, in de ontmoeting met die ander.
Laat je Ziel Ervaren in de eenvoud, in de ontmoeting met die ander.

Laat dit Prachtige Zieltje Zijn, Dansen, Zien, Voelen en Ervaren om te dragen, gedragen te worden, mee gedragen te worden in dit rouwproces – dat de tranen van verdriet Parels mogen worden in Liefde gedragen mogen worden als een denkbeeldige Parelketting die je altijd om hebt.

Een hele mooie dag en heel veel Liefde in al uw werk en al uw mooie woorden die u mag dragen, uitdragen en meedragen door en voor uw mooie bijzondere dochter.

(80) Overpeinzing

Zoveel veranderingen in zo’n korte tijd, en al die millennia daarvoor gebeurde er maar weinig.

Toen ik heel jong was hadden ze het altijd over “de oorlog.”
20 jaar daarvoor was het oorlog geweest. Ik was al 5, dus het waren vier levens geleden.
Waarom hadden ze het toch telkens over die oorlog?
Vijf jaar later kwam er een monument van 25 jaar bevrijding.
Te belachelijk voor woorden, zo lang geleden, veel te laat.
Mijn oma had de eerste wereldoorlog meegemaakt.
Mijn oma zei weleens dat ze ook jong was geweest.
Maar als ik haar rimpelige gezicht bekeek kon ik dat moeilijk geloven.

Toen ik 45 was zette ik mijn leven op een rijtje.
Wat was alles snel gegaan.

Stel dat ik in 1960 was geboren en omgekeerd had geleefd, dan was het nu 1915.
Dan had ik de tweede wereldoorlog meegemaakt en een stuk van de eerste wereldoorlog ook.
Vroeger leek het zo lang geleden, en het was toch zo dichtbij.

shutterstock_3254321Nogmaals 45 jaar terug zat ik in 1870, een totaal andere wereld.
Nogmaals 45 jaar en Napoleon was net verslagen nog wat jaartjes terug en het was 1800
Een totaal andere wereld, er waren nog indianen, onontdekte gebieden, de wereld was één groot natuurgebied.
Nogmaals 200 jaar terug en Nederland was in wording. Nogmaals 200 jaar terug en men kende Amerika nog niet.
En zo was ook de Romeinse tijd eigenlijk nog geeneens zo lang geleden.

Zoveel veranderingen in zo’n korte tijd, en al die millennia daarvoor gebeurde er maar weinig.
Had het allemaal niet wat rustiger kunnen zijn.
God waarom bent u zo ongeduldig met ons?

Het was even stil, totdat een stem in mijn gedachte vroeg: Wat zou je ten diepste het liefste willen?
Ik dacht even na, nu zijn er verschillende dingen die ik wil, maar wat ik ten diepste zou willen is dat mensen naar hun hart luisteren.
En dat antwoorde ik ook.
Dat kan nu ook al, gaf de stem als weerwoord.
“Dat weet ik”, zei ik, “maar het duurt soms zo lang, zo oneindig lang voordat mensen eindelijk eens een keer naar hun hart luisteren.”
“En jij noemt Mij ongeduldig?”, vroeg de stem.

(73) Het gaat niet vanzelf…

Het is vaak lang en hard werken om je rouw te verwerken, maar uiteindelijk vind je een nieuw begin. Het gaat echter niet vanzelf… je moet het wel willen!

Het gaat niet vanzelf… je moet het wel willen!

Wanneer je rouwt of verdriet hebt dan is daar een reden voor. Het doet er niet echt toe wat de oorzaak hiervan is, voor jou is het verdriet op dat moment reëel.

De oorzaak van je verdriet is vaak het gevolg dat er iets in je leven verandert of is veranderd; iets wat voor jou altijd belangrijk was en nu niet meer bestaat of aanwezig is. Het klinkt hard, maar je zal toch op de een of andere manier met die verandering moeten leren leven, maar kan je dat ook? Het is niet makkelijk om een verandering, en zeker een verlies, te accepteren.

Hoe schokkend of hoe hevig de verandering ook is voor je en hoe moeilijk het ook is om deze te aanvaarden, je zal toch verder moeten met je leven. Je zal toch op de een of andere manier moeten leren omgaan met je verlies. Maar… misschien wil je niet met die verandering leven… ook later niet… misschien kan je het niet.

Uit mijn persoonlijke ervaring ben ik van mening dat er tijdens een verandering of een verlies twee processen parallel aan elkaar verlopen. Het ene proces heeft te maken met de verwerking van de rouw of het verlies dat je meemaakt ten gevolge van die verandering. Het andere proces heeft te maken met hoe je overleeft in of omgaat met de nieuwe situatie waarin je bent terecht gekomen.

Des te extremer de veranderingen in een of beide processen zijn, des te zwaarder is de verwerking van het verlies en des te langer duurt het opdat je weer op een voor jou acceptabele manier met je leven verder gaat of… misschien wel verder kan gaan.

Je kan ook “besluiten” voor je rouw te vluchten of de verwerking ervan uit te stellen terwijl je zo goed en zo kwaad als dit mogelijk is in de gegeven situatie, verder gaat met je leven. Maar uiteindelijk zal je je rouw of je verlies toch een keer moeten verwerken of loslaten.

Denk niet dat ik je verlies en de pijn die je daarvan ondervindt onderschat. Maar wanneer je de veranderingen ten gevolge van je verlies en de pijn niet kunt of op de een of andere manier niet wilt accepteren, dan kan je naar mijn mening ook je verlies of je rouw niet verwerken. En… dat geeft dan weer aanleiding tot allerlei onbestemde kwaaltjes of zelfs erger.

IMG_6197 - HPF - Een nieuw beginEr bestaan wel theoretische modellen voor de verwerking van rouw of om te gaan met veranderingen. Maar een model is echter een (sterk) vereenvoudigde representatie van de werkelijkheid; de praktijk is veel weerbarstiger. Voor de verwerking van je rouw of je verlies is geen kant en klaar recept te geven, dat is voor iedereen persoonlijk. Afhankelijk van hoe je in het leven staat duurt de acceptatie van de verandering of het verlies bij de een langer dan bij de ander. Daar is niets mis mee… zolang je die verandering uiteindelijk ook accepteert.

Het is vaak lang en hard werken om je rouw te verwerken, maar uiteindelijk vind je een nieuw begin.

Het gaat echter niet vanzelf… je moet het wel willen!