De Cederberg bergen baden in diepblauw;
in elke curve van de vorm, herinner ik mij jou,
in de vorm van de contouren, lijkt elke helling op jou.
Rijp voor de zeis, deed je mij pijn,
overweldigd door een diep gevoel.
In de vorm van de contouren, lijkt elke helling op jou.
De tong van de maan in de ochtenddauw
hield me vast, opgewonden door jouw bruisen.
De Cederberg bergen baden in diepblauw.
Het gerimpelde oude shirt dat je langzaam ontgroeide
blijf ik gladstrijken voor de herinnering.
In de vorm van de contouren, lijkt elke helling op jou.
Zal ik nooit de nacht vergeten dat je wegvloog,
Ik ben nog steeds gevuld met een gevoel van jouw essentie;
de Cederberg bergen baden in diepblauw.
In brieven die ik verloren dacht, heb ik je teruggevonden,
elliptische lijnen vol van jouw aanwezigheid.
De Cederberg bergen baden in diepblauw.
In de vorm van de contouren, lijkt elke helling op jou.
Het bovenstaande gedicht, in de vorm van een Villanelle, is geschreven door Robin Winckel -Mellish en met haar goedkeuring op deze site geplaatst.
Het gedicht beschrijft het verlies van haar partner en komt uit de bundel: “Messages from the Bees,” door Robin Winckel-Mellish, uitgever “African Books Collective,” ISBN 9781928215356
Vertaald door Hans Fransen in overleg met de auteur.
