(70) Verlies

Ik ga er maar vanuit dat het heftige dagen voor je zijn. Het wordt er niet makkelijker op.

Het is zomaar een gesprek. Nee, het is alleen een boodschap.

“Hoi…,

Ik ga er maar vanuit dat het heftige dagen voor je zijn. Het wordt er niet makkelijker op. Verlies - Loss - 20160115 - shutterstock_7705843

Ik ga je niet vragen hoe je je voelt… Ik denk dat ik begrijp hoe je je voelt… Al zal het wel anders zijn zoals het bij anderen gaat… Dat is voor iedereen weer persoonlijk… Maar…er staat altijd een deur voor je open… als je wilt praten… als je je verhaal kwijt wilt… als je een luisterend oor nodig hebt.

Je bent altijd welkom!

Liefs…”

Een boodschap naar die ander die zo veel verdriet heeft. Verdriet om wat voor reden dan ook. Een boodschap dat er iemand is die wil luisteren… wanneer die ander daar behoefte aan heeft!

Het is ook een boodschap naar degene die zich in de omgeving bevindt van iemand die (veel) verdriet heeft. Besef dat jijzelf op dat moment niet belangrijk bent! Want, en dat wil nog weleens worden vergeten, op dat moment is alleen die ander belangrijk… en niemand anders!

(69) Als je loslaat wie je bent, kun je worden wie je mag zijn

vlinder op hand - shutterstock_118291774“Je moet het loslaten!” Hoe vaak wordt die opmerking niet te pas en te onpas gebruikt? “Je bent goed, zoals je bent!” Ook zo’n geweldige oneliner…

Maar wat doe je hiermee als je jezelf helemaal niet goed voelt, zoals je bent? Als je voelt, dat je er niet toe doet, terwijl je met je verstand heus wel weet dat je er net zoveel toe doet als ieder ander? Wat als dat gevoel zo diep in jezelf zit verankert, dat je dat gevoel geworden bent? “Dan moet je dat gevoel loslaten!”, is dan het meest waarschijnlijke antwoord. Maar dat betekent dus concreet dat je het complete beeld, dat je van jezelf hebt, moet loslaten. Nog een stapje verder betekent dat, dat je jezelf moet loslaten; afscheid nemen van je eigen “IK”. Afscheid nemen van wie je was en op zoek gaan naar wie je bent. Loslaten wie je voelt te zijn, is eng. Niet spannend, maar doodeng! Want in je overtuiging, is dit wie je bent.

Waar gaat dit verhaal heen, denk je als lezer nu misschien. Wat heeft dit, wellicht enigszins wanhopige, wanhopige verhaal met rouwverwerking van doen? Rouwverwerking betekent voor mij stilstaan bij wat er was in al zijn facetten en het verdriet dat bij het verlies hoort een plekje in je hart geven. Niet om te vergeten, maar om ruimte te maken voor nieuwe dingen, inzichten en ervaringen. Bij een overlijden van een dierbare neem je vaak niet zelf de keus om afscheid te nemen. Die keus wordt voor je gemaakt door bijvoorbeeld een ziekte. Bij een afscheid van jezelf is het wel een keuze die bewust en met het hele hart genomen mag worden. Ik schrijf heel bewust “mag”, want van “moeten” is in dit geval geen sprake. Je hoeft namelijk geen afscheid van jezelf te nemen. Je kunt er ook voor kiezen om deze “zelf” te blijven, compleet met alle minderwaardigheidsgevoelens die daarbij horen. Maar zou je jezelf dan niet veel te kort doen?

Dankzij alle lieve mensen die ik om me heen heb mogen verzamelen, ben ik er inmiddels van overtuigd, dat je jezelf dan echt te kort doet! Zij hebben mij duidelijk gemaakt dat ieder mens een mooi mens is met zijn goede en minder goede kanten. Dat ieder mens precies zoals hij of zij bedoeld is op de wereld is gekomen. Mijn hoofd weet dit inmiddels wel, nu mijn hart nog…

Mijn hoofd weet inmiddels wel dat ik niet mijn overtuigingen ben en wil er graag afscheid van nemen. Maar mijn hart is nog niet zover. Dat is er nog van overtuigd dat ik mijn overtuigingen ben en dat ik er niet meer ben als ik dat laat gaan. Want wie ben ik als ik niet ben, wie mijn hart gelooft dat ik ben? Dat antwoord heeft mijn hoofd ook niet en dus is er een strijd gaande tussen mijn hart en mijn hoofd. De “winnaar” is al lang bekend, maar de “verliezer” wil nog niet opgeven; zit nog te verankert in oude overtuigingen en angst.

Toen Hans mij vroeg om een verhaal te schrijven voor op zijn site, wist ik al dat ik hierover wilde schrijven. Met het schrijven van dit stuk neem ik afscheid, niet van mezelf, maar van mijn overtuigingen. Want ik ben er altijd geweest en zal er ook altijd blijven. Ik ben ik en niet wat ik dacht te zijn. Maar elk afscheid doet pijn en vraagt om een tijd van rouw. Een tijd van bezinning, terugkijken en de mooie herinneringen in een doosje doen. Dan komt er vanzelf weer een tijd met nieuwe inzichten en ervaringen. Tot die tijd mag ik van mezelf de ruimte nemen om verdriet te hebben, zodat mijn hart de tijd heeft om te helen en ik kan worden wie ik mag zijn

(68) Onvoorwaardelijke acceptatie

In eerste instantie is onvoorwaardelijk acceptatie niet gericht naar de ander, maar juist naar jezelf. Wanneer jij het volste vertrouwen in jezelf hebt en volledig accepteert wie je bent en wat je bent met al je beperkingen, dan pas ben je in staat een ander onvoorwaardelijk te accepteren.

Onvoorwaardelijke acceptatie - shutterstock_223911598Er zijn vele definities van acceptatie te vinden op het internet. Maar de meest eenvoudige definitie van acceptatie staat voor aanvaarding.

In de dagelijkse praktijk accepteren we vaak gebeurtenissen zonder er echt bij stil te staan. Bijvoorbeeld de wachtrij bij de kassa, een file, of een vertraging bij het openbaar vervoer.

Het gebeurt ook dat we accepteren onder voorwaarden. Je hebt je zinnen gezet op het maken van een maaltijd voor een bijzondere gelegenheid. Wanneer je de benodigde ingrediënten wilt kopen vind je deze kwalitatief niet goed genoeg of misschien zelfs te duur. Ter plekke bedenk je hoe je de maaltijd op een andere manier kan samenstellen.

We zeggen ook dat we een situatie accepteren maar feitelijk niet doen. Hoe vaak hoor je niet bij uitvaarten mensen tegen de nabestaande zeggen dat ze langs komen of eens bij hen moet komen eten. Het gebeurt alleen nooit. In vergelijking tot het “glazen plafond” voor mensen in bedrijven noem ik dit de “glazen deur” voor nabestaanden. Je accepteert dat de relatie niet meer bestaat en toch ga je de ander uit de weg.

Onvoorwaardelijk betekent zonder voorwaarden of zonder eisen te stellen. Onvoorwaardelijk betekent ook zonder beperking, of zonder bedenking of zonder aarzeling. Soms betekent het ook blindelings, of absoluut of puur.

Is acceptatie op zich al niet eenvoudig, wanneer het onvoorwaardelijk is wordt het wel heel moeilijk. Wat te denken bijvoorbeeld bij “ik accepteer je onvoorwaardelijk!” Met andere woorden “ik aanvaard zonder aarzeling en zonder voorwaarden wie je bent en zoals je bent, wat je ook hebt gedaan en doet. Het maakt niet uit, ik sta blindelings achter je… altijd!”

“Ja maar”, zeg je misschien, “de ervaring leert…” Hoe goed je dit ook bedoelt, op zo’n moment kan je niet meer over onvoorwaardelijke acceptatie spreken.

Misschien kan je onvoorwaardelijke acceptatie ook omschrijven als pure liefde. Een vorm van liefde zoals binnen geloof systemen wordt toegeschreven aan de Aller Hoogste. Dat wil niet zeggen dat onvoorwaardelijke acceptatie voor ons mensen onmogelijk is…  in tegendeel. Denk bijvoorbeeld aan de liefde van de moeder voor haar kind. Of denk aan de onvoorwaardelijk acceptatie van twee geliefden; misschien ken je wel de uitdrukking ze gaan blind voor elkaar.

In eerste instantie is onvoorwaardelijk acceptatie niet gericht naar de ander, maar juist naar jezelf. Wanneer jij het volste vertrouwen in jezelf hebt en volledig accepteert wie je bent en wat je bent met al je beperkingen, dan pas ben je in staat een ander onvoorwaardelijk te accepteren. Dat is nogal wat!

Twee geliefden die blind voor elkaar gaan, komen naar mijn mening wat betreft onvoorwaardelijke acceptatie een heel eind. En hoe dieper de relatie hoe dichter deze mensen bij het onvoorwaardelijke komen van ieders acceptatie. Dat is toch prachtig!

Hoe prachtig dit ook is voor deze mensen, wanneer een dergelijke relatie om wat voor redenen dan ook wordt verbroken dan is het verdriet om het verlies van de ander bijna niet te overzien. De verwerking van dat verdriet kan de nodige tijd duren. Misschien zelfs zo lang dat anderen zich beginnen af te vragen waarom het verdriet nog niet is verwerkt. Maar ook die anderen zouden dat (onvoorwaardelijk) moeten kunnen accepteren.

(57) Kerstmis 2014 & Nieuwjaar 2015

IMG_3928_adjusted
Het jaar is omgevlogen. Het is alweer de periode van Kerstmis en Nieuw Jaar. Het is ook weer de tijd om na te denken over alles wat ons dit jaar is overkomen. Dat we kunnen leren van onze fouten en dat we vooral de goede dingen die ons zijn overkomen kunnen blijven onthouden.

Ik wens jullie allen Prettige Kerstdagen en een Voorspoedig 2015,
Hans Fransen

(55) Beste lezers

In de afgelopen periode hebben een paar zaken plaatsgevonden die een enorme impact op mijn persoonlijk leven hebben. Het gevolg hiervan is dat ik noch de energie, noch de wil heb om de komende tijd deze site te onderhouden.

Ik hoop jullie in de nabije toekomst weer te ontmoeten. Tot dan zullen jullie emails altijd worden beantwoord.

Met harte groet,

Hans